Voor wie het allemaal beleefd heeft halverwege de jaren 60:Het fenomeen ANTOINE

Al op zijn eerste 45 toeren, "La Guerre", had hij zich laten gelden als een uitdaging voor de gevestigde orde. Maar met zijn "Elucubrations" sloeg Antoine in 1966 de nagel op de kop! Opeens stond zijn plaatje in de hitparade:”Les élucubrations d’Antoine”……met alle reacties van dien.Een bloemlezing: Al snel worden de "Elucubrations" een sociaal fenomeen en "Oh, yeah!", de strijdkreet van een deel van de jongere generatie. Met zijn slungelige uiterlijk ("het gewicht van een covergirl, de grootte van een granaatappelboom", schrijft L'Express ...), zijn haar dat over zijn schouders valt, zijn gebloemde overhemden, zijn gitaar en zijn mondharmonica, Antoine incarneert, in 1966, deze jeugd die onbeschaamd begint te worden, zich begint te bemoeien met "volwassen verhalen" en die niet meer tevreden is vriendelijk te zingen en van school komen… Sommigen in de publieke opinie zouden het graag als een studentengrap zien: dat zou hen geruststellen. Maar voor beter geïnformeerde waarnemers gaat het om iets heel anders: de assertieve indringing van jongeren in de politieke arena. Een generatieoorlog? Misschien. Maar de generatie erboven, degene die de oorlog, zijn ontberingen en zijn verschrikkingen kende, accepteert de "zachte" opstand van deze "verwende kinderen", die van hen, niet. Antoine spreekt ongemakkelijke waarheden met afstandelijkheid en humor. Sociologen bestuderen het fenomeen. Antoine antwoordt hen: "Ik weiger etiketten; ik zeg wat ik denk, ik leef zoals ik wil". Een zin die, twee jaar voor de slogans van mei 68, voorspellend lijkt. Een deel van de pers is ironisch over deze jongen, een ingenieur met een diploma van de Ecole Centrale, die de samenleving uitdaagt: "Deze nieuwe drager van het kwaad van de jeugd zal later misschien bruggen bouwen", schrijft kwaadaardig,France-Soir . Van zijn kant voegt L'Express , eraan toe: "Wie is hij, Antoine? Een charmante zanger? Hij heeft geen charme. Een zanger met een stem? Hij heeft geen stem? En dit is geen zanger , maar een grap? Le Monde spreekt van "yéyé guignol” vermomd als “Françoise Hardy zonder gratie". Maar het succes is er Deze verontwaardiging verbergt ongetwijfeld een zekere, niet erkende angst voor een fenomeen dat zich dreigt te verspreiden. Deze opkomst van protest die zich bij Antoine manifesteert, is tegelijkertijd ook terug te vinden in andere uitdrukkingswijzen: film, literatuur, strips... Dit zijn ongetwijfeld de bronnen van de opstand van de lente '68. Geen klassieke politieke opstand, maar een diffuus protest dat voor het eerst niet uitgaat van een sociale klasse maar van een leeftijdsgroep. op drie muzikale akkoorden,zeggen wat er door je hoofd gaat. Op een nacht, Antoine hoorde Yvette Horner op de radio in het programma "les Rois de l'accordéon". Toen viel hij in slaap. Toen hij wakker werd schreef hij: "Je accordeon maakt me moe, Yvette / Speel liever klarinet ". Daarna kwam de rest van de songtekst. Bij zijn platenmaatschappij laat het nummer scepsis achter. Maar Christian Fechner, een jonge artistiek directeur (en toekomstige succesvolle filmproducent), voelt intuïtief dat hij een hit heeft. De schijf kwam uit in februari 1966. Toen Antoine in april naar Olympia ging, had hij al 400.000 exemplaren verkocht. De producenten proberen de commerciële ader van "Elucubrations" te exploiteren. De zanger, voor wie alles te snel is gegaan, zal het moeilijk hebben om te bekomen van het succes van zijn nummer. Naar zee gaan was voor hem een ​​manier om met beide voeten op de grond te blijven. Anekdote: Door het ongebruikelijke lange haar van Antoine is er veel inkt gaan vloeien. In zijn groep "Les Problèmes", die hem vergezelde, draagt ​​klarinettist Gérard Rinaldi(later bij Les Charlots) een paardenstaart. Dit is dus ongezien. In 1966 deed de controverse over de lengte van het jongenshaar, die toen woedde, denken aan de controverse die Les Zazous een paar jaar eerder trof. In 1968 zong Sylvie Vartan "Comme un garçon j’ai les cheveux longs”"… De teksten zijn provocerend, de zanger stelt voor om de anticonceptiepil te koop aan te bieden in de Monoprix en Johnny Hallyday op te sluiten in een kooi in het Medrano-circus, wat het begin markeert van de rivaliteit tussen de twee zangers. Johnny Hallyday, reageert op Antoine met het nummer “Cheveux longs,idées courtes”wat op zijn beurt muzikaal gepikt is van onze Ferre Grignard(Crucified Jezus).

afb.:lastdodo.com Nadien volgen er nog tal van parodieën zoals van o.a. Jean Yanne,Edouard,Jean-Michel Rivat en ook van Antoine zelf.