Vergeten heldin LOUISE DE BETTIGNIES, la dame Blanche - Saint-Amand-les-Eaux (59230)
Louise de Bettignies werd geboren in een familie van tegelindustriëlen op 15 juli 1880 in Saint-Amand-les-Eaux (59230) en groeide op in het noorden en vertrok in 1898 naar Engeland om briljant hoger onderwijs te volgen.
In oktober 1914 onderscheidde Louise de Bettignies zich onder vijandelijk vuur tijdens het beleg van Lille door samen met haar zus Germaine de Bettignies voedsel uit te delen aan Franse soldaten. In februari 1915 gebruikte Louise de Bettignies gecodeerde berichten om brieven van families in Lille te verzenden. Ze transcribeerde voor het eerst 300 brieven in citroensap, in het vrije Frankrijk via België en Nederland.
Tussen februari en oktober 1915 organiseerde ze, gebruikmakend van haar kennis van vreemde talen (ze sprak Frans, Engels, Duits, Italiaans), een inlichtingennetwerk voor de geallieerden. Ze leerde de codes, onzichtbare inkt maken, hoe een plan maken, de manier voor het aanwijzen van een positie op een kaart, het verkrijgen en doorgeven van informatie, het identificeren, op een eenvoudig detail, van de militaire eenheden en hun strijdkrachten, en het kaliber van de kanonnen. Het netwerk observeert en verzendt bepaalde posities van Duitse troepen.
Het merendeel van de overdrachten wordt uitgevoerd door Louise de Bettignies en Marie-Léonie Vanhoutte, met gevaar voor hun leven. Ze stuurden de Engelsen volledige rapporten van Duitse troepenbewegingen. Zo bracht Louise de Bettignies de Engelsen op de hoogte van de aanstaande aanval op een ondergrondse tunnel door de Duitsers in Armentières.
Haar pseudoniem was Alice Dubois, bijgenaamd La Dame Blanche.
Louise de Bettignies werd op 20 oktober 1915 in Froyennes (België) gearresteerd en in maart 1916 veroordeeld tot levenslange dwangarbeid. Ze werd gevangengezet in Siegburg (Duitsland), weigerde munitie te maken en moedigde haar medegevangenen aan hetzelfde te doen. Louise de Bettignies ontdekt inderdaad dat de Duitsers de gevangenen granaatkoppen laten maken die tegen de Franse soldaten zullen worden gebruikt. Het Haags Verdrag verbiedt het gebruik van gevangenen voor de vervaardiging van wapens tegen hun eigen thuisland, Louise weet dit en maakt dit bekend. Ze weigert te werken en leidt de andere gevangenen in haar opstand. Ze wordt vervolgens voor 48 uur naar de kerker gestuurd zonder winterkledij of dekens, of zelfs maar het minste voedsel. De kerker is een vrieskooi van 1,40 meter breed en lang (inclusief toiletten!). Ze heeft alleen strokussens om op te rusten en geen zicht naar buiten, omdat ijzeren luiken het minste licht tegenhouden. Als haar moreel nog steeds sterk is, wankelt haar gezondheid.
Ze werd in de gevangenis gegooid waar ze waarschijnlijk een longontsteking opliep en stierf op 27 september 1918 in Keulen, een paar weken voor de wapenstilstand.
Ze ontving het Legioen van Eer, het Croix de Guerre en werd Officier in de Orde van het Britse Rijk.
Ze ligt begraven op de centrale begraafplaats van Saint-Amand-les-Eaux. Een stele is een eerbetoon aan hem in de Tuin van de Herinnering.
Haar geboortehuis, gelegen nabij de Scarpe, in de straat die haar naam draagt, ondergaat momenteel een volledige rehabilitatie en zal een informatiecentrum worden voor de emancipatie van vrouwen in de wereld en in de geschiedenis.
Te Rijsel vindt men de Place Louise de Bettignies. 
afb.:maggiemayfashions
afb.: canalblog
