LA CARMAGNOLE (razend populair revolutionair lied)
Oorspronkelijk muzikaal te traceren in de regio Genua en Turijn,ook als dans.Later via Marseille in Frankrijk bekend geraakt en overgenomen door de revolutionairen. Zijn er (afgezien van de naam) verbanden tussen de carmagnola, een dans die tegenwoordig zelden in Italië wordt gedanst, en de Parijse carmagnoles uit 1792? Komen de danspasjes en figuren uit Marseille? Waarom namen de Parijse sansculottes de specifieke kleding over van de hennepboeren* die in Zuid-Frankrijk woonden? Wie schreef in augustus 1792 een anti-royalistisch lied op traditionele Piemontese ritmes? Was het nummer vanaf het begin uit één stuk of zijn de coupletten aan elkaar toegevoegd? Al deze vragen zijn moeilijk te beantwoorden.
*De hennepvezel is zeer robuust, resistenter en elastischer dan de vezels van andere planten: zeilen werden gemaakt voor schepen, touwen om de planken vast te binden en voor het sturen van boten en door dieren getrokken voertuigen, militaire tenten, schoeisel, werkkleding ( spijkerbroeken zijn geboren in Carmagnola)
Wel zeker is dat de ‘Carmagnole’als lied heel vaak aan bod kwam tijdens de momenten dat de guillotine het werk deed waarvoor ze ontworpen was met daarbij de aangepaste tekst.
Zo was er de versie 1792 :toen de koninklijke familie in discrediet kwam:
Madame Veto avait promis (bis)
De faire égorger tout Paris (bis)
Mais son coup a manqué
Grâce à nos canonniers.
(Refrain)
Dansons la Carmagnole
Vive le son, vive le son.
Dansons la Carmagnole
Vive le son du canon !
Monsieur Veto avait promis (bis)
D’être fidèle à sa patrie (bis)
Mais il y a manqué
Ne faisons plus quartier
Refrain
Antoinette avait résolu (bis)
De nous fair’ tomber sur le cul (bis)
Mais son coup a manqué
Elle a le nez cassé.
Refrain
Volgens het tijdskader werd de tekst aangepast.
De carmagnole staat ook bekend als een jas die tijdens de Franse Revolutie werd gedragen door sans-culottes, arbeiders, ambachtslieden en een klein aantal leden van de Conventie. De naam is afgeleid van La Carmagnole, revolutionaire zang en dans, afkomstig uit de regio Marseille. Het lied werd gecomponeerd in 1792, waarschijnlijk na de verovering van het kasteel van de Tuilerieën (10 augustus).
Geclaimd door de sans-culottes, zijn zang, dans en het korte jasje de identiteit van deze populaire politieke beweging. De sansculotte droeg een jas in plaats van een kostuum en een broek in plaats van een “culotte”. Dit jasje is versierd met een kokarde, een militair ornament dat in 1789 driekleur werd. Het combineert het wit van het koninkrijk Frankrijk met het blauw en rood van de stad Parijs. Er resten weinig kleding uit de 18e eeuw in openbare collecties omdat ze, te versleten, niet bewaard konden worden.
Eens consul verbood Napoleon de uitvoeringen van zowel La Carmagnole als “ça Ira”maar het volk vergat het niet en maakte nadien zelfs nog een anti-napoleon versie.
Rariteit:In 1967 heeft Johnny Halliday zich ook eens gewaagd aan La Carmagnole.
afb.:bibliotheques-specialisés.paris.fr
afb.:scontent-bru2-1
