Het kasteel van Pirou (50770)

Het kasteel van Pirou, bekend als het oudste Normandische kasteel, gelegen in het land van Coutances in de Cotentin in Laag-Normandië, is een prachtig stenen fort omringd door slotgrachten uit de 12e eeuw. Sommigen beweren dat het door de Vikingen zelf zou zijn gebouwd om hun strategische positie in het land van Coutances te verzekeren, anderen geven daarentegen de voorkeur aan de hypothese van een constructie door de Normandiërs om de Viking-indringer te weerstaan.Er kleeft echter een legende aan deze tweede stelling. Na belegering van het kasteel werd besloten om de verdedigers(Heer van Pirou en zijn medestrijders) uit te hongeren en zodoende het fort te veroveren.Bij het betreden ervan zag men enkel een oude man die verklaarde dat de verdedigers door middel van een spreuk uit een oud toverboek zich in ganzen hadden vermomd en zo het fort al vliegend hadden verlaten.Hetgeen plausibel overkwam bij Rollo en zijn trawanten daar ze een zwerm ganzen hadden opgemerkt maar toch werd het fort afgebrand. Later keerden de “ganzen” terug om via het achterwaarts lezen van de spreuk terug in menselijke gedaante te verschijnen…….maar de brand had ook het toverboek doen verdwijnen en bleven ze ganzen. Een plaatselijk volksgeloof bevestigt dus dat de heer en zijn leger vanaf dat moment elk jaar in de lente naar de regio terugkeren in de hoop hun menselijke vorm weer aan te kunnen nemen, wat de aanwezigheid van grauwe ganzen in de regio bij deze tijd van het jaar verklaart. Na vele eigenaarswissels kwam het in bezit van pastoor Lelégard,werd historisch erfgoed en konden de restauraties beginnen,voltooid in 1994. Ook gaf Lelégard opdracht aan een Normandische naaister, Thérèse Ozenne, om een ​​wandtapijt op linnen te maken, geïnspireerd op het tapijt van Bayeux, dat verschillende episodes uit de vroege middeleeuwen voorstelt die verband houden met het land van Coutances: de invasies van de Vikingen en de beroemde legende van de ganzen, maar ook de verovering van Sicilië door de Noormannen in de 11e eeuw, volbracht in de nasleep van de verovering van Engeland. Oorspronkelijk bedoeld voor de kathedraal van Coutances, wordt dit borduurwerk van 58 meter lang, dat niet minder dan 16 jaar in beslag nam, nu tentoongesteld binnen de muren van het kasteel van Pirou, tot grote vreugde van de bezoekers van het kasteel. De borduurster Thérèse Ozenne (1939-2009), verpleegster van beroep, ontdekte het tapijt van Bayeux in 1971 en leerde door het reproduceren van scènes tot 1976 de steek van Bayeux kennen. Op verzoek van pater Marcel Lelégard wijdde Thérèse Ozenne vervolgens drie uur per dag aan het maken van het wandtapijt van Pirou, volgens de schetsen van de abt. Na zestien jaar werken stopte het toen de abt in 1994 stierf.

afb.:tripadvisor

afb.: wikimedia