EEN KUNSTMATIG MEER ONDER DE OPERA GARNIER
Er is niet alleen het "Zwanenmeer" in de Opéra Garnier... Sinds de bouw in 1860 herbergt het gebouw ongeveer tien meter onder het podium, ter hoogte van de vijfde kelder, een intrigerend waterbad dat alleen bekend is bij een handvol ingewijden . Waar wordt het voor gebruikt ?
Het is een ondergrondse ruimte uit het zicht. De deur die naar de kelder leidt, ziet er niet uit. Iedereen passeert voorbij zonder op te letten.
Het is echter via deze smalle trap dat u het beroemde ondergrondse meer bereikt. Dit mysterieuze bassin is verre van een architectonische koketterie, maar werd in 1860 ontworpen door de architect van de Opera, Charles Garnier. Een aanzienlijk grondwaterpeil, gevoed door een prehistorische Seine-arm, veroorzaakte inderdaad een permanente stroming. “Het terrein was erg drassig”,toen. De bassins maakten het mogelijk om het infiltratiewater te kanaliseren en tegelijkertijd het gebouw te stabiliseren. »
Een prestatie in het hart van Parijs!
Het meer toont ook hoezeer Charles Garnier een genie vol trucs was. De constructie vergemakkelijkt ook de verdeling van ladingafdalingen vanaf het hoogste en meest imposante deel van het paleis. Het meer is gegraven onder het podium, het lichtste deel van het gebouw, en fungeert zo als ballast.
Uit deze nieuwsgierigheid ontstond de legende van een ondergronds meer dat wordt gevoed door een beek die de naam "Grange-Batelière" draagt en wordt bekend door de beroemde roman van Gaston Leroux: "The Phantom of the Opera".
In werkelijkheid stroomt de rivier een stukje verder... Anderhalve eeuw later is er niets veranderd. Hier zijn we in een grote ondergrondse ruimte waar pijpen van alle afmetingen langs de muren en het plafond lopen. In het midden springt een gat in het cement in het oog. Een gaaskooi omringt het om toegang te voorkomen. Het heeft een oppervlakte van 25 m bij 50 m, verdeeld over een grote tank en een kleiner bassin. Een bos van pilaren en gewelven maken de plaats als een labyrint. Het water raakt de stenen van het plafond.
De kikvorsmannen van de Parijse brandweer komen er regelmatig trainen. "Het voordeel is dat het water echt helder is, met een ideale temperatuur van 12°C".
Het onderhoud wordt per boot uitgevoerd door de technici die verantwoordelijk zijn voor de plaats, die ook de karpers voeren die er leven, een uitstekende indicator bovendien voor de kwaliteit van het water. Om de vier jaar wordt deze verbazingwekkende gewelfde tank van 10.000 m³ leeggemaakt. Je kunt er dan per boot naartoe varen.
Nog een voordeel: in geval van brand zouden speciaal opgeleide brandweerlieden van daaruit het water halen dat nodig is om de vlammen te doven. Gelukkig is er tot op heden slechts één ramp gemeld, op 23 december 1950. De brand was onder controle binnen een kwartier.
OPMERKING: De rivier de Grange-Batelière is een mythische waterloop die onder de rue de la Grange-Batelière door zou lopen in de buurt van de oude gelijknamige boerderij. Dit geloof is te danken aan deze suggestieve naam , de vervorming van "Grange bataille" of "Grange bataillée" van onzekere oorsprong, misschien afkomstig uit een nabijgelegen terrein waar paardenraces werden betwist of veldslagen die daar in de Middeleeuwen plaatsvonden.
Deze rivier wordt soms verward met het ondergrondse bassin van de Opera van Parijs.
Er wordt verwezen naar de Grange-Batelière in de film La Grande Vadrouille, tijdens de ontsnapping onder de Opera.
afb.:leparisien.fr
