CHARLES D’ORLEANS (1394-1465) De eerste valentijnsdichter

Minder bekend is zijn rol bij het verankeren in Frankrijk van de lange traditie van Valentijnsdag, die dit jaar zoals gebruikelijk in veel landen op 14 februari wordt gevierd. Een doorslaggevende rol die te danken is aan de persoonlijkheid en geschiedenis van deze middeleeuwse prins en dichter, geboren in 1394, die ouder werd dan 70, een zeer hoge leeftijd voor zijn tijd. Een gevangen prins: Charles is de kleinzoon van koning Karel V van Frankrijk. Geboren onder het bewind van zijn oom, Charles is de zoon van een grote feodale, Lodewijk I van Orléans, de jongere broer van de ongelukkige koning Karel VI die gek werd. Louis I zal de strijd leiden om de koninklijke macht in het Armagnac-kamp te consolideren en zal worden vermoord wanneer de jonge Charles, zijn zoon, tien jaar oud is. Kort daarna verloor het kind zijn moeder, Valentine Visconti, kleindochter van Blanche de Savoie, aan wie ze een bijzonder zorgvuldige opvoeding te danken had. In de strubbelingen van die tijd trouwde Charles, voor de eerste keer getrouwd met zijn nicht - die stierf in het kraambed bij de geboorte van een dochter - voor de tweede keer met Bonne d'Armagnac. Hij werd net als zijn collega's gestuurd om tegen de Engelsen te vechten in de slag van de eeuw, het verschrikkelijke bloedbad van Azincourt, in 1415; voor dood achtergelaten op het slagveld, wordt hij gevangengenomen en naar de Tower of London gebracht. Hij zal zijn vrijheid niet terugkrijgen en zal Frankrijk pas in 1440 terugzien. Aan het Engelse hof verspreidt zich een gewoonte die bestaat uit het willekeurig associëren van een jonge man en een jonge vrouw. Het aldus gepaarde aristocratische paar (voor het jaar, soms alleen voor de dag) moet dapperheid tonen, gedichten aan elkaar adresseren in de nog steeds levende traditie van het ridderlijke en hoffelijke ideaal, onder de hoge bescherming van Sint-Valentijn. Inderdaad, het feest van deze heilige, vastgesteld op 14 februari, wordt symbolisch voor de liefde die elk jaar herboren wordt, wanneer de vogels paren en hun partner kiezen terwijl de lente doordringt onder het einde van de winter. Charles zal talloze gedichten schrijven, ballads, rondo’s( is een uit de middeleeuwen afkomstige vers- en muziekvorm,), waarschijnlijk voor zijn vrouw Bonne, die elf jaar oud was toen ze trouwden en stierf voordat hij terugkeerde uit Engeland. Een ervan wordt bewaard in het British Museum, geschreven op een kaart die de eerste in zijn soort zou zijn. De traditie van "valentijn", die nog steeds leeft in de Angelsaksische wereld, werd bij deze gelegenheid geboren, waarbij de minnaar - de Valentijn - een tedere boodschap uitzond naar zijn inspiratie. Charles of de grote dichters van zijn tijd, hebben Valentijnsdag niet uitgevonden, waarvan de wortels ver teruggaan in de geschiedenis. Valentijn zelf brengt verschillende personages samen onder zijn naam, van wie er in ieder geval twee duidelijk geïdentificeerd zijn, een Romeinse bisschop die in de 3e eeuw leefde, Valentijn de Terni, twee eeuwen later heilig verklaard, een martelaar-priester, doodgemarteld op… 14 februari in 270 . We moeten echter nog verder zoeken naar de oorsprong van deze viering van de liefde, die geen viering zou zijn en in geen geval die van de liefde, noch hoffelijk noch romantisch, als we bepaalde legendes mogen geloven. Het zou het voortbestaan ​​van de Lupercalia zijn, een oud heidens evenement gevierd door de Romeinen, wiens doel het was om Lupercus, de god van de vruchtbaarheid, te eren door middel van dierenoffers. En zou in andere vormen hebben overleefd tot het begin van de Middeleeuwen, met een traditie van geweld, zelfs verkrachting, tegen vrouwen en jonge meisjes, een traditie die verband houdt met deze "Februarivieringen" die de Kerk niet steeds weer laat verdwijnen. Epiloog: Charles d'Orléans deed er vijfentwintig jaar over om het geld voor zijn losgeld in te zamelen, maar goed bestede jaren gezien de kwaliteit van zijn poëtische talent. Hij trouwt voor de derde keer, met een zeer jonge vrouw, Maria van KLeef, die de nicht is van zijn bevrijder maar ook de kleindochter van de huurmoordenaar van zijn vader, Jan Zonder Vrees. Uit dit huwelijk werden drie kinderen geboren en op 67-jarige leeftijd zag de dichter de geboorte van zijn zoon, de toekomstige koning van Frankrijk, Lodewijk XII.

afb.:geudensherman.worldpress

afb.:tbn2.gstatic.com