Gilles de Rais(1405-1440) Seriemoordenaar?

Gilles de Rais was een zoon van Guy de Laval en Marie de Craon, die door dit huwelijk erfgenaam was van een groot grondgebied in Bretagne en Anjou. Na het overlijden van zijn ouders kwam hij op zijn elfde in het bezit van deze gebieden. Zijn macht en bezit werden immens vergroot door zijn huwelijk met Cathérine de Thouars. Hij werd de rijkste edelman van Europa, maar kreeg daardoor ook veel jaloerse vijanden. Gilles de Rais (of de Retz), voormalig wapenbroeder van Jeanne d'Arc, werd op 26 oktober 1440 opgehangen en verbrand omdat hij honderden kinderen op gruwelijke wijze had verkracht en vermoord. Zijn tumultueuze leven, zijn misdaden en zijn dood zullen twee eeuwen later de legende van "Blauwbaard" inspireren . Deze rijke en machtige heer, geboren rond 1404 in een van de grootste families van Bretagne, vergezelde Jeanne d’Arc in de oorlog tegen de Engelsen. Bij de kroning van Karel VII in Reims stond hij aan de linkerkant van de koning, terwijl Jeanne aan zijn rechterkant stond. Op de avond van de kroning werd hij benoemd tot maarschalk van Frankrijk. In ongenade gevallen na het mislukken van de belegering van Parijs en getroffen door de dood van zijn vrouw, trok Gilles de Rais zich terug in zijn landgoed Machecoul en Tiffauges, in de regio van Nantes, waar hij het fortuin dat hij van zijn vrouw had geërfd, verkwistte. Om zijn sado-pederastische impulsen te bevredigen, pleegt hij vervolgens afschuwelijke moorden op minstens 140 jongens in zijn regio, misschien nog veel meer, waarbij hij ze verkracht voordat hij ze martelt, hun de keel doorsnijdt of ze met zijn eigen handen doorsnijdt. Zijn wandaden zouden tien jaar duren, waarbij de arme inwoners van zijn regio hun wantrouwen niet durfden te uiten jegens de machtige Sire de Tiffauges en zijn handlangers, die verantwoordelijk waren voor de ontvoering van de kinderen. Gilles de Rais liet bovendien niet na een opzichtige en ongetwijfeld oprechte vroomheid aan de dag te leggen, die zich verspreidde in missen, processies en redevoeringen, dit alles vermengd met zwarte magie en alchemistische waanvoorstellingen. Verdacht na de klacht van bepaalde schuldenaren, werd de maarschalk van Frankrijk, Gilles de Rais, op 15 september 1440 in zijn kasteel van Machecoul gearresteerd door de mannen van de hertog van Bretagne Jean V. Hij werd voor het Hooggerechtshof van Bretagne in Nantes gebracht. . Hij ontkent eerst zijn misdaden en bezwijkt vervolgens onder het gewicht van de getuigenissen van arme boeren die de ontvoering van hun kinderen en materiële aanwijzingen zijn gaan aanklagen. De onderzoekers vonden dus een hoeveelheid verkoolde botten in de opslapruimtes en grachten van de kastelen en herenhuizen, in Champtocé, Rais, Tiffauges, Machecoul enz. Gilles de Rais wordt tot de brandstapel veroordeeld en de volgende dag met twee handlangers geëxecuteerd, nadat hij spectaculair berouw heeft getoond. Ontroerd door dit berouw zullen dames van zijn afkomst vroom zijn as verzamelen en zal er een verzoeningsmonument worden opgericht op de plaats van zijn marteling! Uit respect voor zijn status en zijn hoge wapenfeiten werd ervoor gezorgd dat hij werd gewurgd voordat hij aan de vlammen werd overgeleverd. Deze operatie werd meestal discreet uitgevoerd en deed niets af aan de belangstelling van de show. Tegenwoordig wordt er makkelijk van uitgegaan dat Gilles de Rais die duivelse daden ook daadwerkelijk heeft begaan. Toch zien velen al sinds die tijd de hele rechtszaak als een oplichterspraktijk: het was algemeen geweten dat als Gilles de Rais beschuldigd zou worden van ketterij of zou overlijden, zijn bezittingen automatisch aan hertog Jan van Bretagne en bisschop Malestroit zouden toevallen. De hertog was zelfs zo zeker van de uitkomst van de rechtszaak dat hij het land dat hij van Gilles zou moeten krijgen al op 3 september had verkocht, 15 dagen voor de rechtszaak. Op 26 oktober 1440 werd Gilles de Rais in Nantes geëxecuteerd, na een bekentenis die door marteling was afgedwongen. Het was in die tijd niet ongebruikelijk om te bekennen, om zo van de marteling af te zijn. Wat er waar is van Gilles de Rais' bekentenissen is vatbaar voor discussie. In de hedendaagse literatuur is deze figuur nog een inspiratiebron.Zie o.a. bij Claus,Lampo,Lanoye e.a.

afb.:wikimedia

afb.:leibniz.zbkb.nl