Een nogal mysterieus monument aan het Champ de Mars: Le Monument des droits de l’Homme(7de arr)

François Mitterand: “Ik voel me in communicatie met de aardse krachten van wat de hele geschiedenis van Frankrijk was. Niets weerhoudt me ervan, en zo zal ik eindigen." In 1981 kondigde Mitterrand de start aan van zijn "grote werken". Monumenten die nu kenmerkend zijn voor de hoofdstad en doordrenkt van mysterie. Welk verhaal wilde de man met de bijnaam "De Sfinx uit het Elysée" vertellen? Slechts vier maanden na zijn aankomst op het Elysée kondigde François Mitterrand het begin aan van een faraonische onderneming: de "Grote Werken", waaronder de Louvre-piramide, de Grande Arche de la Défense, La très grande Bibliothèque, de Colonnes de Buren , de Opéra Bastille... Deze monumenten, door hun locatie, hun architectuur, door de aantrekkingskracht waarvan bekend was dat de president ze had voor wat hij 'spirituele krachten' noemde, gaven aanleiding tot vele interpretaties. We zagen daar verborgen symbolen, gekoppeld aan de vrijmetselarij, het oude Egypte, het occultisme, sommigen lazen een verlangen om hun stempel te drukken, zoals een monarch... De president wilde dat het een verborgen boodschap overbracht? Was hij een geweldige insider, zoals sommigen zeggen? François Mitterrand(1916-1996) is de enige Franse president die zo vaak en spontaan heeft gesproken over spiritualiteit en transcendentie, die in onze samenleving over het algemeen beperkt blijven tot het privéleven. Degenen die hem kenden, zeggen dat hij een man van de aarde was, gevoelig voor energieën en zeer intuïtief. Zijn educatieve bodem was diep katholiek. Op 14-jarige leeftijd zei hij zelfs dat hij naar het seminarie wilde gaan. Hij stelt zich een grote toekomst voor en beweert "koning of paus" te willen zijn... Een van de meest expliciete werken en rijkelijk versierd met symbolen is het “Monument des droits de l’Homme”, gelegen in het groen van de Champ de Mars en gebouwd voor de tweehonderdste verjaardag(1989)van de revolutie. Als het gebouw op het eerste gezicht, en vanwege zijn functie, sober lijkt, moet je verder kijken dan wat het lijkt om een ​​verborgen boodschap te ontdekken. De vorm is die van een oude tempel: de twee kolommen bij de ingang zijn replica's van die van de tempel van Salomo, genaamd Boaz en Jachin, veel gebruikt in de vrijmetselaarstraditie. Ze hebben de bijzonderheid dat ze niets dragen, behalve symbolisch: het sterrengewelf. Op de gevels van het gebouw staan ​​vreemde totems: karakters, dieren, geometrische vormen... Op de top van het monument staat een hagedis, symbool van eeuwigheid, wijsheid en welwillendheid onder de Egyptenaren. Boven de deur bevindt zich een oculus die wordt doorkruist door zonlicht dat het interieur van het monument verlicht. Hij wordt omringd door een ouroboros: een slang die in zijn staart bijt, in veel tradities een symbool van de cyclische aard van tijd, van leven en dood, van God. Een gigantische bronzen deur verbiedt de toegang tot het gebouw voor de "gewone burger", verrassend voor een monument dat aan hem is opgedragen? Deze is gegraveerd met een verbazingwekkende mengeling van symbolen: we vinden vrijmetselaarsformules, bollen en driehoeken die tempels kunnen oproepen, Egyptische goden... Ten slotte ontdekken we aan de achterkant 3 oogschelpen die in een driehoek zijn gerangschikt met in het midden een breder gat in de vorm van een driehoek. Het nodigt ons uit om een ​​glimp op te vangen van het onzichtbare: hier, het verborgen gezicht van de deur van de tempel waarop we een medaillon ontdekken dat een handdruk voorstelt, een hoorn des overvloeds en een caduceus(het symbool van de handel, de welsprekendheid en de communicatie en ook dat van wijsheid, macht en autoriteit.) : symbolen die het maçonnieke karakter van het gebouw bevestigen. De handtekening die de president zo dierbaar was, is er ook: het monument staat weer op de twee Parijse assen... Kunnen we, net als de grote bouwers, aannemen dat François Mitterrand de mens centraal wilde stellen in het goddelijke, en erkent hun onsterfelijkheid?... Ten slotte zijn de prestaties van François Mitterrand zeker onlosmakelijk verbonden met een vraag die hem de laatste jaren van zijn leven steeds meer achtervolgde: die van het hiernamaals. Het jaar van de lancering van de grote werken, in 1981, voorspelden doktoren prostaatkanker en gaven hem nog maar een paar maanden te leven.

afb.:wikimedia