Op ontdekking in Le Jardin de Luxembourg: VELLEDA STAREND NAAR HET HUIS VAN EUDORA

Werk van Etienne Hyppolite Maindron(1801-1884). Velleda, een raadselachtige figuur uit de oude geschiedenis, was een gerespecteerde druïde en priesteres in de tijd van Julius Caesar. Een symbool van macht en wijsheid binnen het Romeinse Rijk. Met ingewikkelde details die minutieus in steen zijn uitgehouwen, is het duidelijk dat Maindron Velleda's betekenis in zowel religie als kunst wilde vereeuwigen. Terwijl we naar dit tot nadenken stemmende beeldhouwwerk staren, worden we teruggevoerd naar het Frankrijk van de 1e eeuw, waar Gallische stammen floreerden naast hun Romeinse veroveraars. Velleda's contemplatieve uitdrukking roept nieuwsgierigheid op naar haar profetische vermogens en verbinding met de natuur. Velléda kwam uit het land van de Bructères (regio Hannover)(Germaanse mensen) en oefende een enorme invloed uit op alle Germaanse bevolkingsgroepen. Ze werd beschouwd als een levende godin, in constante communicatie met de goden. Een legende die deze episode uit haar leven hervat, deed in de 19e eeuw de ronde in de regio Mortain (Normandië). Ze liet haar naam na aan een hunebed. Toen werd François-René de Chateaubriand (1768-1848) geïnspireerd door het karakter van Velléda om zijn heldin van “Les Martyrs” te creëren. Velléda was toen een maagdelijke druïde van het eiland Sein (Bretagne), een waar symbool van de Gallische vrouw.

afb.: wikimedia

afb.:cloudfront