Suzanne Noël, de vrouw die de soldaten een gezicht gaf en de vrouwen een stem...

afbeelding Wikipedia

Suzanne Noël is geboren (1878) in het Noorden (Laon) en trekt naar Parijs nadat ze op 19 jaar gehuwd is met een dokter. Als getrouwde doktersvrouw moet ze vooral borduren, tekenen en verveelt ze zich in Parijs. Ze wil net als haar man dokter worden. Ze wordt een voorbeeldige studente met veel interesse voor huidaandoeningen en chirurgie. Maar een vrouw die het scalpel mag vasthouden, dat is in die tijd nog ongezien, we willen vrouwen toch niet op ideetjes brengen... er werd verteld dat zodra de vrouw de scalpel kon hanteren de mannen moesten vrezen voor de 'émasculatie'... (het afsnijden van penis en teelballen)...

Maar Suzanne zet door en wordt een vele besproken figuur. Ze blijft werken ook als ze zwanger is, iets wat not done is... Als ze ook nog een jongere minnaar heeft, loopt ze over de tongen van Parijs.
Ze wordt de allereerste estetische chirurge ter wereld. Wereldberoemd wordt ze als ze Sarah Bernhard mag bewerken. De wereldster Sarah had een 'facelift' die ferm mislukt was en Suzanne Noël gaat die corrigeren.
Schoonheid is zo veel waard zegt zij, je schoonheid verliezen is vaak je leven verliezen. En je leven verliezen, dat betekent vooral psychische problemen die op je af komen. Wie een ontregeld gezicht is dreigt sociaal geisoleerd te worden: werkloosheid, eenzaamheid, ... Iemands gezicht herstellen is zijn psychische toekomst veilig stellen. Dat is opmerkelijk want als een van de eerste dokters maakt ze de verbinding tussen lichaam en geest, tussen fysiek en psyche.

afbeelding ecpad.fr 

Hoewel Sarah Bernhardt haar beroemd maakt, is ze vooral de estetische chirurge van de gewone mens. Ze was al voor de oorlog bekend, ze herstelde gezichten van wie gebeten was door een of ander beest. Ze opereert flaporen. Maar het grote werk begint in 1916, halverwege de oorlog komen de eerste "gueules cassées". Ze zal heel veel Franse eerste wereldoorlogssoldaten die in het gezicht waren geraakt (défiguré), een nieuw gezicht gegeven. Onvermoeibaar werkt ze de heel oorlog en nog jaren daarna. Onderweg verliest ze in 1918 nog haar echtgenoot die aan het front sterft door een gasaanval en haar enige dochter die sterft aan Spaanse griep. Haar jonge minnaar pleegt zelfmoord in 1924.
Suzanne Noel gooit zich als een gek op haar werk, de eerste estetische chirurge en uitvindster van heel wat nieuwe technieken om mensen hun gezicht en waardigheid terug te geven. Wie kan betalen, betaalt, wie dat niet kan betaalt wat hij kan...
Maar daar bleeft het bij Suzanne Noël niet bij. Ze was ook de grote voorvechter voor het vrouwenstemrecht in Frankrijk. Ze richt vrouwelijke politieke clubs, officieel genoemd 'club solidarité feminine' met het vrouwelijke stemrecht als hun belangrijkste eis. Ze noemen zich de soroptimisten, de zusters optimisten... "La Femme Française doit Voter'". Ze stelt voor dat alleenstaande vrouwen (zoals zijzelf) hun belasting niet langer betalen, la grève de l'impot!
Ook tijdens de tweede wereldoorlog maakt ze zich nuttig. Ze wijzigt het gezicht van gezochte verzetstrijders en Joden. Na de oorlog wist ze de sporen van de kampen, het wegnemen van de tatouages van de vernietigingskampen bij de overlevenden. Ze opereert in Amerika, in China, in India en overal richt ze ook vrouwenbewegingen op voor stemrecht.
Zelf mag ze in 1949 voor het eerst naar de stembus.
Ze sterft uiteindelijk in 1954 op 76 jaar.

Graf van Suzanne Noel op begraafplaats Montparnasse.