4807 meter voor de meesten, 4808 en half voor Henriette... de Mont Blanc

De Mont Blanc (eigen foto) 

De Mont Blanc fascineert al eeuwen de mensheid, als hoogste top van Europa met zijn 4807.81 meter. Wie als eerste gewaagd heeft om deze reus te beklimmen, dat is moeilijk na te gaan... feit is dat de echte naam en faam van de berg pas begon te glanzen toen de Mont Maudit, de vervloekte berg, een nieuwe naam kreeg, bedacht door Pierre Martel in 1742, de Mont Blanc.

In 1790 loofde een onderzoeker uit Genua, Horace Benedict de Saussure, een prijs uit aan diegene die op de top zou komen. Het duurde nog 15 jaar voor de eerste pogingen werden gewaagd.

In 1775, een mislukte poging voor de broers Paccard, Tissay en Carteran... Michel Paccard probeert het een paar maanden later nog eens, tevergeefs. Ook in 1783 doet dezelfde Michel Paccard nog twee pogingen en ook de drie broers Coutet doen een gooin naar de top, ze raken niet verder dan 3030 meter maa vestigen hiermee alvast een Europees record. Couttet en Goudet zullen in 1784 tot 4000 meter klimmen.

Michel Paccard - standbeeld in Chamonix (afbeelding Wikipedia) 

De obsessie blijft vooral Paccard voortstuwen en samen met Jacques Balmat zal hij op 8 augustus 1786 als eerste de top bereiken. Zij verdeelden dus met zijn tweetjes de prijs van de Saussure. Eén jaar later zal Balmat de onderzoeker de Saussure naar de top leiden, hij is daarmee de eerste 'gids/klimmer' van de Mont Blanc. Tijdens deze beklimming klopt de Saussure het topje van de Mont Blanc af. Dit topje is nu te zien in een museum in de Nederlandse stad Haarlem (of all places).

Het topje van de Mont Blanc - afbeelding Wikipedia 

In de jaren die volgen zullen meer avonturiers naar Chamonix komen afgezakt en Balmat zal nieuwe gidsen uit de regio opleiden en zo een mooie business opzetten. De dorpelingen die boven zijn geweest kunnen op twee manieren geld verdienen: als gids of als verteller van straffe verhalen van de beklimming.

De Saussure en Balmat wijzen naar de top
(standbeeld in Chamonix) afbeelding Wikipedia

Een vrouw die de Mont Blanc beklimt en die daar achteraf aan wie het wil horen over vertelt, dat moet aanslaan denkt Balmat en hij stuurt Marie Paradis in 1808 naar boven. « Marie, tu es bonne fille qui a besoin de gagner ; viens avec nous, nous te mènerons à la cime et ensuite les étrangers voudront te voir et te donneront des étrennes » zo werd Marie overtuigd om de hachelijke onderneming op te starten. De legende wil dat Marie bijna naar boven getrokken en gedragen is door de andere gidsen: « tirée, traînée et portée » en zo zou ze de top bereikt hebben. Haar verhaal werd beroemd nadat de successchrijver Alexandre Dumas er over na zijn verblijf in Chamonix over schreef. Dumas kennende heeft hij in zijn verhaal heel wat overdreven, maar de grond van het verhaal blijkt te kloppen: ze was de eerste vrouw daarboven. Marie Paradis houdt daarna een herberg open in het gehucht La Côte waar alle klimmers op de terugweg langs moeten. Het etentje bij Maria wordt een vast ritueel tijdens de afdaling.

Marie Paradis - afbeelding Wikipedia

Toch zal het verhaal van Marie overschaduwd worden door een vrouw van adel die met heel wat mediabelangstelling als tweede vrouw de klim aanvatte...

Henriette d'Angeville, een 44 jarige vrouw van adel, klimt in 1838 naar boven. Zij laat zich niet trekken of duwen of sleuren, maar doet alles op eigen kracht. Ze ontwerpt zelfs zelf haar kledij, geen sprake van dat ze in mannenkledij gaat klimmen, zij wil waardig vrouwelijk gekleed de top bereiken, ze draagt dus een rechte broek, een rok er bovenop en beenbeschermers, een corset, een lange jas met een elegante taille en een geïsoleerde schipperskap en een charmante hoed... Ze neemt ook een heel gevolg van 12 mannen en gidsen mee en zorgt voor bevoorrading onderweg: in de bagage zitten 18 flessen rode wijn en 26 gebraden kippen. Ze nemen ook een postduif mee voor het geval een noodbericht moet worden verstuurd. Als ze uiteindelijk de top bereikt, op 3 september 1838, zullen de mannen haar verheffen op hun schouders zodat Henriette d'Angeville hoger raakt dan een man ooit is geraakt. Ze draagt sindsdien de titel van "verloofde van de Mont Blanc".

Terug beneden beschrijft Henriette haar avonturen in een boekje, ze vermeldt in haar boekje ook die Marie Paradis, maar laat weten dat ze als opgeleide vrouw toch beter geplaatst is om de gevoelens bij een dergelijke beklimming onder woorden te brengen. Ze maakte onderweg ook een aantal tekeningen die worden opgenomen in de eerste uitgaven. Als de gemeente Chamonix haar een receptie aanbiedt, is ook Marie Paradis aanwezig. De twee spreken met elkaar, Marie feliciteert Henriette, ze is blij dat er eindelijk een vrouw op eigen kracht boven is geraakt, want de beklimming van Marie was naar haar eigen zeggen alles behalve op eigen kracht... Marie zegt nog: 'ik was een dorpsmeisje dat naar boven geduwd werd, Henriette is de eerste echte vrouwelijke alpiniste op de top.'

Henriette d'Angeville - afbeelding Wikipedia

In de 25 jaar die volgen zal Henriette als levende legende nog 21 keer naar de top klimmen, waarvan één keer in de winter. Ze beklimt ook heel wat andere bergen, haar laatste fameuze beklimming, die van Oldenhorn doet ze als ze 69 is. Daarna verlegt ze haar aandacht naar het afdalen in grotten en doet ze aan speleologie. Ze richt in haar oude dag een museum van speleologie en mineralogie op in Lausanne.