De verborgen parel van Esquelbecq (Ekelsbeke)
Ongeveer twintig kilometer ten zuiden van Duinkerke
biedt het kasteel van Esquelbecq al vijf eeuwen lang zijn typische silhouet van de Vlaamse architectuur. We ontdekken het ook aan het monumentale standbeeld in de tuinen, de gieter van Alice en haar gigantische slak, werken van de kunstenaar Philippe Thill. De installatie dateert uit 2016, het jaar van de lancering van het ambitieuze restauratieproject.Erfgoedloterij , crowdfunding, mobilisatie van vrijwilligers, tentoonstellingen in de tuin, rondleidingen... Johan Tamer-Morael, de eigenaar van het Château d'Esquelbecq, zet sinds midden 2010 alle middelen in om de renovatie voort te zetten en de prachtig kasteel dat hij erfde. In de tuinen kunnen bezoekers langs sculpturen lopen die geluid uitzenden (vogelgezang, krekels, bellen, enz.). Er is ook een boom waarvan de hartslag te horen is, het werk van het duo Scenocosme* . Het kasteel werd op 17 september 1984 door pech getroffen en zwaar beschadigd. Om 06.00 uur werd het dorp gewekt door het oorverdovende geluid van de instortende 33 meter hoge uitkijktoren, die een deel van de noordvleugel meenam. In 1987 werd het onbewoonbaar, op de monumentenlijst geplaatst en viel daarna in een lange slaap. Het zal meer dan dertig jaar duren voordat hij weer tot leven komt. Dankzij de energie van vrijwilligers van de kasteelvereniging kwam in 2017 de prachtige Vlaamse renaissancetuin weer tot leven. Het redden van het landgoed, een juweel van de Vlaamse architectuur, dat zijn familie in 1946 kocht, is een droom die de vorm aanneemt van een kruistocht. Johan Tamer-Morael, de moderne schildknaap, bracht in zijn kielzog vrienden, vrijwilligers en metgezellen mee. En vond dat dit gigantische project kunst in de tuin moest uitnodigen als metgezel op een zeer lange weg. *SCENOCOSME: Grégory Lasserre & Anaïs met den Ancxt zijn ook bekend onder hun artiestennaam Scenocosme. Ze leven en werken sinds 2003 samen als hedendaags kunstenaars van de beweging, digital artists.
 |
| afbeelding Wikimedia |
biedt het kasteel van Esquelbecq al vijf eeuwen lang zijn typische silhouet van de Vlaamse architectuur. We ontdekken het ook aan het monumentale standbeeld in de tuinen, de gieter van Alice en haar gigantische slak, werken van de kunstenaar Philippe Thill. De installatie dateert uit 2016, het jaar van de lancering van het ambitieuze restauratieproject.Erfgoedloterij , crowdfunding, mobilisatie van vrijwilligers, tentoonstellingen in de tuin, rondleidingen... Johan Tamer-Morael, de eigenaar van het Château d'Esquelbecq, zet sinds midden 2010 alle middelen in om de renovatie voort te zetten en de prachtig kasteel dat hij erfde. In de tuinen kunnen bezoekers langs sculpturen lopen die geluid uitzenden (vogelgezang, krekels, bellen, enz.). Er is ook een boom waarvan de hartslag te horen is, het werk van het duo Scenocosme* . Het kasteel werd op 17 september 1984 door pech getroffen en zwaar beschadigd. Om 06.00 uur werd het dorp gewekt door het oorverdovende geluid van de instortende 33 meter hoge uitkijktoren, die een deel van de noordvleugel meenam. In 1987 werd het onbewoonbaar, op de monumentenlijst geplaatst en viel daarna in een lange slaap. Het zal meer dan dertig jaar duren voordat hij weer tot leven komt. Dankzij de energie van vrijwilligers van de kasteelvereniging kwam in 2017 de prachtige Vlaamse renaissancetuin weer tot leven. Het redden van het landgoed, een juweel van de Vlaamse architectuur, dat zijn familie in 1946 kocht, is een droom die de vorm aanneemt van een kruistocht. Johan Tamer-Morael, de moderne schildknaap, bracht in zijn kielzog vrienden, vrijwilligers en metgezellen mee. En vond dat dit gigantische project kunst in de tuin moest uitnodigen als metgezel op een zeer lange weg. *SCENOCOSME: Grégory Lasserre & Anaïs met den Ancxt zijn ook bekend onder hun artiestennaam Scenocosme. Ze leven en werken sinds 2003 samen als hedendaags kunstenaars van de beweging, digital artists.
