Bijzondere graven op Père Lachaise: Marcel Marceau

Een heel eenvoudig graf mét Davidsster en opschrift:Marcel Marceau 1923-2007).Met hier en daar een kiezelsteentje erop als typisch Joods gebruik i.p.v.bloemen(bloemen vergaan,stenen blijven bestaan). Het gebruik stamt mogelijk al uit de tijd dat het Joodse volk als nomaden door Israël trok. Als mensen onderweg stierven, werden ze aan de kant van de weg begraven onder een hoop stenen. De stenen moesten het lichaam beschermen tegen wilde dieren en dienden mogelijk ook om langskomende kohaniem (Joodse priesters) te waarschuwen dat hier een graf was. Kohaniem mogen namelijk niet in de buurt van graven komen omdat die onrein zijn. Later vulden andere voorbijgangers de stenen aan uit respect voor de overledene. Sommigen zien de grafsteen ook als een herinnering aan de goede daden van de overledene. Door daar een steentje aan toe te voegen, geeft je aan dat je verder verder wilt bouwen op die goede daden. Hoe dan ook, de steentjes zijn een tastbaar teken van respect en liefde voor de overledene en het weghalen ervan is dan ook een schending van het graf. Laten liggen dus. Marcel Marceau geboren als Marcel Mangel veranderde zijn naam in W.O.II om gekende redenen,talentvol tekenaar raakte bij het verzet als vervalser van documenten.Werd na de oorlog een legende in het pantomime-spel.Met zijn geschminkte gezicht als “Bip” was hij 60 jaar lang een wereldartiest,ook in films.In 1953 bedacht hij een act waarbij hij tegen de wind in liep wat later Michael Jackson inspireerde tot zijn bekende “moonwalk”.Beide artiesten ontmoetten elkaar op de onthulling van het wassenbeeld van The King of Pop in het Grévin-museum in 1997 waarbij Marcel(74) er nog een ouwerwetse moonwalk uitschudde. Merk op:Ludovik schreef hier al eerder een prachtig verhaal over Marcel Marceau.Hier kan je het nog eens lezen: Ken je Marcel Marceau enkel van zijn witte mimegezichtje en zijn witte handschoentjes? Marcel is Joods, zijn echte naam is Marcel Mangel. Hij is 16 als de oorlog uitbreekt en zijn vader sterft als een van de eersten in Auschwitz, Marcel Marceau is zijn schuilnaam tijdens de oorlog bij de resistance. Een groep kinderen moet met de trein van Limoges tot aan de Zwiterse grens (Annemasse) gebracht worden, Marcel gaat drie keer met een groep kinderen het traject afleggen. Onderweg speelt hij het rolletje dat hij wel vaker speelde op een podium, de rol van Charlie Chaplin... het maakte de kinderen aan het lachen, het maakte de kinderen rustig, het zorgde ervoor dat de kinderen konden ontsnappen. In Annemasse in het station moet Marcel de kinderen meenemen over de grens en de kinderen moeten stil zijn. en daar gebruikt hij zijn mime voor en doet de hele troep zwijgen... samen stappen ze door de bossen, steken een riviertje over. Tussen 1942 en 1944 zouden door Marcel en de rest van zijn verzetsgroep meer dan 1000 kinderen naar Zwitserland gesmokkeld zijn. Na de oorlog maakt Marcel van zwijgen zijn kunst. Hij ligt begraven op Père Lachaise.

afb.:wikimedia

afb.:wikimedia