Parijs is kaas met gaatjes...

 

Afbeelding Facebook Ville de Paris

SINDS JAAR EN DAG DELVEN PARIJZENAARS IN DE BODEM VAN DE HOOFDSTAD OM ER DE GIPS EN KALKSTEEN UIT NAAR BOVEN TE HALEN.

In 1774 krijgt Parijs een eerste waarschuwing, vanaf 1777 duikt het ene gat na het andere op. Achter een paar huizen ontstaat een enorm gat, we zijn op linkeroever op de plaats waar ondertussen de Boulevard Saint Michel (Paris5) te vinden is. In de dagen die volgen verzakken een vijftal huizen en een huis stort volledig in. Het eerste Parijse 'sinkhole" is een feit. 

Louis XVI richt een eerste onderzoeksteam op dat moet onderzoeken hoe goed (of hoe slecht) de ondergrond van de hoofdstad er aan toe is. 

De koning stelt een architect Charles Axel Guillaumot aan als hoofd van deze missie. Hij moet die lange kilometers gangen laten inspecteren, een titanenwerkje dat 30 jaar van zijn leven in beslag zal nemen. (tussen 1777 en 1807 als hij sterft). 

Tijdens deze werken verandert Frankrijk en Parijs van een absolute monarchie naar een constitutionele, vervolgens een republiek, dan de terreur en het directoire, vervolgens een consulaat en uiteindelijk een keizerrijk... al die tijd zit Guillaumot onder de grond te redden wat nog te redden valt. Guillaumot gaat gang na gang na of de colonnes stevig genoeg zijn en waar nodig laat hij verstevigingen aanbrengen. Meteen brengt hij ook alle gangen in kaart. Als een nieuwe plaats gezocht wordt om de resten van overleden Parisiens uit de oude begraafplaatsen in onder te brengen, is het Guillaumot die voorstelt om de carrières te gebruiken (de huidige catacombes de Paris). 

Na Guillaumot wordt nog een eeuw lang gewerkt aan de versteviging van de Parijse ondergrond en nog elk jaar moeten nieuwe verstevigingen aangebracht worden. 

Place de l Alma