Cabaret le Ciel en Cabaret l'Enfer - Boulevard de Clichy 53 - Paris 18

afbeelding Wikipedia

CABARET L ENFER in de Boulevard de Clichy deelt het nummer 53 met zijn antipode en zijn grote vijand: CABARET LE CIEL.

De twee cabarets waren gelegen aan de overkant van de Moulin Rouge in het kloppende artistieke hart van Parijs.

Aan de voet van Montmartre kon je in Cabaret l Enfer genieten van spektakel dat niet altijd braaf hoefde te zijn. De oprichter Antonin Alexander zorgde er voor sinister amusement zoals bijvoorbeeld contact zoeken met overledenen of zwarte magie. In de Ciel werden sceances georganiseerd om in contact te komen met mystieke illusies en engelen. De Enfer was ook de plaats waar de surrealisten met Andre Breton voorop wel eens hun avondlijke discussies hielden. De surrealistische dichter Robert Desnos hield er in de jaren 20 zijn ‘sommeils mediumniques’, waarbij hij in een hypnose werd gebracht uren aan een stuk teksten debiteerde, soms in onverstaanbare talen, soms in het Frans. Hij beantwoordde ook in hypnotische toestand vragen van omstaanders.

In 1950 heeft buurman ‘monoprix’ plannen om uit te breiden en het ‘ouderwetse’ theater dat sinds de oorlog niet meer wordt gebruikt moet er aan geloven.

Recht voor de oude Enfer (ongeveer ter hoogte van la Bouche de l’Enfer) wordt in april 1988 de seriemoordenaar Guy Georges die al zeven jaar Parijs teisterde met verkrachtingen en moorden, gearresteerd. In de Monoprix wordt hij geboeid voor het eerst ondervraagd. Daar geeft hij toe dat hij de ‘tueur de l’Est Parisien’ is.