De Amoco Cadiz was een mammoettanker die op 16 maart 1978 aan de grond liep, vijf kilometer voor de kust van Portsall, gemeente Ploudalmézeau, in het noordwestelijkste puntje van Bretagne . De tanker was eigendom van het Amerikaanse Amoco.
Het schip dat voer onder Liberiaanse vlag, was op weg van de Perzische Golf naar Le Havre in Frankrijk, toen het in zwaar weer terechtkwam. Een probleem in de stuurinrichting maakte het schip onbestuurbaar, waarna het in de richting van de Franse kust dreef en aan de grond liep op de riffen voor de baai van
Portsall. Als laatste redmiddel had het schip geprobeerd te ankeren, maar ook dat mocht niet meer baten. Als gevolg hiervan brak het schip, en stroomde er 233.000 ton ruwe olie in zee, waarbij Het Kanaal ernstig werd vervuild, en het Bretonse strand grote schade opliep over een lengte van ruim 300 kilometer. Het werd een van de grootste milieurampen in de geschiedenis. Het opruimen van de olie duurde meer dan een jaar.
Het is de vierde olieramp in elf jaar. Minstens
20.000 vogels zullen sterven en
6.000 ton oesters zullen worden vernietigd. De algenvelden zijn vervuild, de vissen sterven.
Drie maanden lang maakten 40.000 soldaten en vrijwilligers onvermoeibaar de stranden, de zee, de rotsen en de geoliede vogels schoon met eenvoudige schoppen en emmers als hulpmiddel.
De gevolgen van de schipbreuk waren verschrikkelijk. Minder dan 10% van de olie is teruggewonnen. Op 30 maart werd de Amoco Cadiz opgeblazen om langdurige vervuiling te voorkomen. Het zinkt nog steeds en ligt op een diepte van 30 meter voor Portsall. Het zal zes maanden duren om de kusten schoon te maken en ruim zeven jaar voordat de mariene soorten en de oesterkwekerij volledig zijn hersteld. In geval van nood werd het ingezamelde olieafval verzameld en vervolgens in de grond begraven op een honderdtal geselecteerde locaties, in
Côtes-d'Armor en Finistère
Vijfenveertig jaar na de ramp, die de Bretonse kust besmeurde en nog steeds aanwezig is in alle herinneringen van de regio, ligt het wrak er nog steeds, een ontwricht karkas dat in verschillende stukken is gesneden.
Bedekt met algen, roestig, gebarsten, blijft het beetje bij beetje zinken tot een diepte van 30 meter.
De naam is gekoppeld aan een van de ergste olierampen uit de geschiedenis. Tegenwoordig is de
Amoco Cadiz een mekka voor duiken geworden als het weer het toelaat.
 |
| Afbeelding Wikipedia |
Het anker in Ploudalmézeau
afb.:Wikimedia
Het anker in Ploudalmézeau
afb.:Wikimedia
