3 Februari 1996: Annie Girardot ontvangt de “César” voor de best ondersteunende vrouwelijke rol.

artikel van Carl

3 Februari 1996:Annie Girardot ontvangt de “César” voor de best ondersteunende vrouwelijke rol.

Het is 3 februari 1996. Film staat in de schijnwerpers in het Théâtre des Champs-Elysées, Avenue Montaigne, in Parijs. Dit is de 21e César-ceremonie, voorgezeten door Philippe Noiret.

In de zaal ontmoeten jonge acteurs de sterren : Sandrine Kiberlain en Isabelle Carré strijden in de categorie vrouwelijke hoop, Guillaume Depardieu ontmoet Michel Serrault, en achter de schermen ontmoeten Claudia Cardinale en Alain Delon elkaar opnieuw: vanavond presenteren ze een César van eer aan Henri Verneuil. We zijn nog steeds in shock door La Haine van Mathieu Kassovitz en vragen ons af of The Road to Madison van Clint Eastwood de prijs voor beste buitenlandse film zal winnen...

Het is echter een secundaire prijs, voor de ondersteunende vrouwelijke rol die vanavond het evenement zal creëren, de geesten in de kamer en voor hun televisie zal markeren. In de running: Clotilde Courau, Jacqueline Bisset, Claire Nadeau, Carmen Maura en Annie Girardot. Annie Girardot, de magnifieke, die de bioscoop-business de afgelopen tien jaar was vergeten . Ze lijkt al ergens anders, ze lijkt niets te verwachten.

Een staande ovatie voor de actrice

Wanneer Valeria Bruni Tedeschi de naam van de winnaar bekendmaakt: Annie Girardot laat haar hoofd even zakken om de emotie te absorberen , staat dan op, een beetje aarzelend en gedesoriënteerd voordat ze onder luid applaus weer het podium betreedt. Ze draagt ​​een zwart pak met witte patronen en een grote ketting, haar gezicht is prachtig, uitgemergeld onder haar korte haar, ze draait haar gezicht alsof ze wil ontsnappen aan een blik die haar in tranen zou kunnen doen uitbarsten. Vervoering!!

Staande ovatie voor deze ontroerende actrice die huilt van de vreugde om beloond te worden en het verdriet om verwaarloosd te zijn. Tijdens de montage wordt Sophie Marceau overmand door emoties, Juliette Binoche is in tranen...

Met dank aan Claude Lelouch

Aan het einde van haar toespraak zal Annie Girardot Claude Lelouch bedanken , met wie ze een zestal keer zal hebben gewerkt. Hij die er altijd voor haar zal zijn geweest, terwijl anderen, waaronder sommigen in de zaal, haar te lang zullen hebben beschouwd als een ouder wordende en ouderwetse actrice, vergetend dat ze in de jaren zeventig , de persoonlijkheid was van de Fransen voor Simone Signoret , Jean-Paul Belmondo of Romy Schneider .

Als ze vijftien jaar later ons verliet, beroofd van haar verleden en meegesleept door de ziekte van Alzheimer, liet Annie Girardot die avond kippenvel na. 

Graf Annie Girardot - Cimetiere Pere Lachaise - div 49 - afbeelding Wikimedia